Ik ben 364 dagen tegen Valentijn!

…maar ja, net die ene dag.

Laat dat nou net die dag zijn dat je geen kaartje krijgt. Niet eens van je 89-jarige oma.

Het is allemaal commercieel geleuter, hebben de bloemisten ook weer wat werk.
En wat dacht je van die rode roos? Want ja, die is tegenwoordig ook maar saai en cliché. Dit is de enige dag dat hij weer ‘king of the world’ is. (Eigenlijk net als Sinterklaas floreert ook hij slechts één dag.) Voor hen is het wel geweldig. Ze weten dat ze elk jaar weer terug komen en dat het hun succesmoment is.
Maar voor de rest van de wereld? Volgens mij maakt Valentijnsdag meer mensen verdrietiger dan blij.

Anoniem de liefde verklaren op deze dag is natuurlijk allang niet meer hip. Het is vooral iets geworden voor BFF’s of kleffe stelletjes die het hele jaar al gelukkig met elkaar zijn.
Al dagen moet ik luisteren naar een collega die op 14 februari met haar vriendje een dagje – ja maar een dagje – naar Londen gaat.
Het kost wat, maar dan heb je ook wat.
Oh nee, toch niet.
Je reist langer dan dat je in de stad kan zijn.
Een compleet bezopen plan!
Rationeel gezien.
Maar heel stiekem, heel ergens van binnen ben ik wel een heel klein beetje jaloers.

Net op deze dag bedenkt de gemeente Tilburg dat het leuk is om de kleine gezellige lichtjes weg te halen uit de straten, je vriendje spreekt af om met de nieuwe bovenbuurvrouw internet aan te leggen, maar dan… dan brengt de postbode een brief…

Yes, ik krijg een Digi-D activeringscode!
Altijd al willen hebben. (Misschien op al die andere 364 dagen!)

Ik wil het niet, maar toch trap ik er elk jaar weer in. Dat kleine sprankje Valentijnshoop. De postbode komt echt niet nog een keer, de roze envelop blijft weg, niet eens een e-card of een sms’je. Ik ben allang blij dat de onderbuurman Bas M. dit jaar rustig is. Vorig jaar lagen er 7, ja je leest het goed ZEVEN kaartjes op hem te wachten. Mijn huisgenootjes en ik hebben een maand bij de deur gepost wie deze mega stoot dan wel niet is. Maar tevergeefs, het blijft een raadsel.

Ach ja het is ook allemaal onzin. We moeten blij zijn met wat we hebben.

En wie wil er nou een vriendje die niets zelf kan verzinnen en 14 februari nodig heeft om zijn beste kant te laten zien?

Of een zak vol met liefdesverklaringen?

Aanbidders maken je leven er echt niet makkelijker op.
Wat als er dan geen naam op staat? Is iedereen in je omgeving verdacht. En is dat kaartje dan een grap? Of kun je er serieus je ego mee strelen?

Nee, valentijsdag is maar stom, commercieel en zo niet boeiend…

…die andere 364 dagen.